Kościół żyje dzięki Eucharystii. Na różne sposoby Kościół doświadcza z radością, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: «A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 20).
Słusznie Sobór Watykański II określił, że Ofiara eucharystyczna jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”. „W Najświętszej Eucharystii zawiera się bowiem całe dobro duchowe Kościoła, to znaczy sam Chrystus, nasza Pascha i Chleb żywy, który przez swoje ożywione przez Ducha Świętego i ożywiające Ciało daje życie ludziom”. (Jan Paweł II, encyklika Ecclesia de eucharystia).
Porządek Mszy świętych
NIEDZIELA
Deszczno: 8:00, 12:30
Bolemin: 9:00, 11:30
Glinik: 9:30
Krasowiec: 10:15
Gorzów-Karnin: 11:00
DNI POWSZEDNIE
Deszczno – codziennie (pon-sob): 18:00
Bolemin – wtorek: 16:30
Glinik – piątek: 16:30
Gorzów-Karnin – sobota: 17:00
Obowiązek uczestniczenia w Eucharystii.
Każdy wierny Kościoła Katolickiego jest zobowiązany, w niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego. Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim, bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (KPK, 1247 i 1248).
Świętami nakazanymi w Polsce poza niedzielami są:
Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia),
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia),
Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia),
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało),
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia),
Uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada).
Usprawiedliwieni z nieobecności na Mszy świętej niedzielnej i w święta nakazane są osoby, poważnie przeszkodzone, np.: chorobą uniemożliwiającą udział w Eucharystii, pracą dla utrzymania przy życiu siebie i innych, pracą służebną dla ratowania życia i mienia innych (służby państwowe, służba zdrowia), wiekiem powodującym poważne osłabienie.
Komunia święta – post eucharystyczny; Komunia św. drugi raz w ciągu dnia
Przyjmujący Komunię Świętą jest zobowiązany do zachowania tzw. postu Eucharystycznego, czyli powstrzymania się, na godzinę przed przyjęciem Komunii świętej od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem tylko wody i lekarstwa. Natomiast „osoby w podeszłym wieku lub złożone jakąś chorobą, jak również ci, którzy się nimi opiekują, mogą przyjąć Najświętszą Eucharystię, chociażby coś spożyli w ciągu godziny poprzedzającej“ (KPK, 919).
Komunię świętą z ważnych przyczyn i ze względów pobożności osobistej można przyjąć dwa razy dziennie pod warunkiem, że drugi raz przyjmuje się podczas Mszy, w której od początku do końca w pełni się uczestniczy.
Komunia święta chorych
Chorzy, którzy z uzasadnionych racji nie mogą uczestniczyć we Mszy świętej, bądź umierający (świadomi), mogą przyjąć sakramenty w domu (spowiedź, Komunia Święta, namaszczenie chorych). Nie należy odkładać tego na ostatni moment.
Księża odwiedzają chorych z posługą sakramentalną każdego miesiąca po uprzednim ustaleniu.
Kontakt w celu posługi sakramentalnej dla osób w niebezpieczeństwie śmierci o każdej porze.
Prośbę o wizytę można zgłosić księdzu osobiście w kancelarii (ul. Kasprowicza 1), zakrystii lub telefonicznie. Do wizyty sakramentalnej księdza należy przygotować stół w pobliżu łóżka chorego nakryty białym obrusem, a na nim krzyż i świece.
PRZYGOTOWANIE DO PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ.
DZIECI przyjmują Pierwszą Komunię Świętą zazwyczaj w wieku 9 lat (III klasa Szkoły podstawowej). Bliższe informacje o sposobie przygotowania podaje Ks. Proboszcz i katecheta szkolny.
Celebracja Pierwszej Komunii Świętej przewidziana jest na ostatnią niedzielę maja.
OSOBY DOROSŁE, które pragną przygotować się do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej powinny zgłosić się do Proboszcza.
Treści służące pogłębieniu wiary
Nauczanie Kościoła o Eucharystii
Sprawowanie Eucharystii jest czynnością samego Chrystusa i Kościoła, w której Chrystus Pan, przez posługę kapłana, siebie samego, obecnego substancjalnie pod postaciami chleba i wina, składa w ofierze Bogu Ojcu, a wiernym – złączonym z Nim w Jego ofierze – daje się jako duchowy pokarm. W zgromadzeniu eucharystycznym Lud Boży gromadzi się w jedno, pod przewodnictwem biskupa lub pozostającego pod jego władzą prezbitera, działających w osobie Chrystusa, oraz wszyscy obecni wierni, czy to duchowni, czy świeccy łączą się w uczestnictwie, każdy we własny sposób, odpowiednio do święceń i zadań liturgicznych (Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 899 – § 1. 2).
Chociaż takie uroczystości i święta, jak: Niepokalane Poczęcie, świętego Józefa, świętych Apostołów Piotra i Pawła, Matki Bożej Gromnicznej, Poniedziałek Wielkanocny, święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła (poniedziałek do Zesłaniu Ducha Świętego), świętego Szczepana, nie są świętami nakazanymi, to jednak zachęcamy wiernych, by zgodnie z wieloletnią tradycją brali wtedy udział w liturgii (List Episkopatu Polski na temat przykazań kościelnych, 2003).
Zasady dotyczące sprawowania i uczestniczenia we Mszy świętej.
Kan. 912 – Każdy ochrzczony, jeśli tylko prawo tego nie zabrania, może i powinien być dopuszczony do Komunii świętej.
Kan. 913 – § 1. Dzieci wtedy można dopuścić do Komunii świętej, gdy posiadają wystarczające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak by stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa.
2. Jednakże dzieciom znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci wolno udzielić Najświętszej Eucharystii, gdy potrafią odróżnić Ciało Chrystusa od zwykłego chleba i mogą z szacunkiem przyjąć Komunię świętą.
Kan. 914 – Jest przede wszystkim obowiązkiem rodziców oraz tych, którzy ich zastępują, jak również proboszcza troszczyć się, ażeby dzieci, po dojściu do używania rozumu, zostały odpowiednio przygotowane i jak najszybciej posiliły się tym Bożym pokarmem, po uprzedniej sakramentalnej spowiedzi. Do proboszcza należy również czuwać nad tym, by do Stołu Pańskiego nie dopuszczać dzieci, które nie osiągnęły używania rozumu albo jego zdaniem nie są wystarczająco przygotowane.
Kan. 915 – Do Komunii świętej nie należy dopuszczać ekskomunikowanych lub podlegających interdyktowi, po wymierzeniu lub deklaracji kary, jak również innych osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim.
Kan. 916 – Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi odprawiać Mszy świętej ani przyjmować Komunii świętej, chyba że istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się. W takim jednak wypadku ma pamiętać o tym, że jest obowiązany wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej.
Kan. 945 – § 1. Zgodnie z uznanym zwyczajem Kościoła, każdy kapłan celebrujący lub koncelebrujący Mszę św. może przyjąć ofiarę złożoną, aby odprawił Mszę św. w określonej intencji.
Kan. 946 – Wierni składający ofiarę, aby w ich intencji była odprawiona Msza św., przyczyniają się do dobra Kościoła oraz uczestniczą przez tę ofiarę w jego trosce o utrzymanie szafarzy i dzieł.
Kan. 947 – Od ofiar mszalnych należy bezwzględnie usuwać wszelkie pozory transakcji lub handlu.